CNC مخفف Computer Numerical Control می باشد که در ایران این ماشین ها CNC خوانده میشوند ولی نام آنها به فارسی ماشین های (دستگاه های) کنترل عددی ترجمه می شود…
نسل اول این دستگاه ها NC ها بوده اند یعنی کامپیوتر را نداشته است و دستگاه طبق منطقی خاص مثلا با استفاده از کارت های پانچ شده دستورات را درک می کردند.
به عنوان مثال در دستگاه تراش برای دستور پیشروی بدین صورت عمل می شود که قسمت ساپورت دستگاه را بوسیله دسته چرخان به جلو میبریم در ماشین های NC این کار توسط یک سری دستورات پانچ شده بر روی نوار پانچ صورت می گرفت در دستگاه CNC امروزی اینکار توسط یک کد صورت می گیرد.
پس یک دستگاه CNC عملا همان دستگاه دستی ساده می باشد که قابلیت فرمان پذیری از طریق کد ها و منطق ریاضیاتی را دارد در این دستگاه حضور کاربر (اپراتور) برای کار با دستگاه محدود به ایستادن این فرد پشت بخش کنترل کننده دستگاه می باشد و نوشتن برنامه های حرکتی آنهم فقط برای یکبار، دیگر دستگاه این عمل را بصورت خودکار هر چند بار که بخواهیم تکرار می نماید البته بدون حضور کاربر.
بدنه این دستگاه تقریبا شبیه دستگاه های دستی می باشند یک CNC فرز عملا همان بدنه سخت افزاری فرز دستی را دارد همینطور برای CNC تراش و CNC سنگ و …؛ تنها تفاوت اضافه شدن بخش کنترل گر میباشد(البته این تفاوت بصورت عام می باشد ولی به صورت خاص مطمئنا بخش الکترونیکی هم تغییر کرده است)
بخش کنترلگر، بخش اصلی یک دستگاه CNC می باشد در صنعت این بخش با نام کنترلر CONTROLER خوانده می شود یک دستگاه CNC از هر نوع (تراش، فرز، سنگ، ابزار تیز کن، تزریق، پرس، و…) بیشتر با نوع کنترلرش شناخته شده است مطمئنا آموزشی که به افراد داده میشود در اصل براساس کنترلر این دستگا ه ها می باشد.
اصول اولیه از بدنه دستگاه و فرمت آنها اصول اولیه ای از کدها به عنوان مثال کدها چگونه عمل می نمایند ساده ترین مثال باز هم کد G01 می باشد مثلا در خط فرمان دستگاه تراش تایپ می شود:
G01 X20 Z-30 F10 S100 M7
دستگاه ابزار را به این نقطه، با سرعت ۱۰ با هر واحد از پیش تعیین شده با سرعت اسپیندل هزار و… می برد.
