ریشه رسم سبزه گره زدن سیزده بدر
سیزده بدر سیزدهمین روز فروردین ماه و از جشن های نوروزی است، در تقویم های رسمی ایران این روز، روز طبیعت نامگذاری شده است و از تعطیلات رسمی است
ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشن گرفتن و شادی کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده ایست به باغ و صحرا میرفتند و شادی میکردند و در حقیقت به این ترتیب رسمی بودن دورهً نوروز را به پایان میرسانیدند
آئین های سیزده بدر
این رویداد دارای آئینهای ویژه ای است که در درازای تاریخ پدید آمده و اندک اندک چهره سنت به خود گرفته است از آن جمله میتوان آئین های گره زدن سبزه، سبزه به رود سپردن، خوردن کاهو و سکنجبین، پختن خوراک های گوناگون به ویژه آش رشته، پرتاپ ۱۳ عدد سنگ مخصوص مناطق کردنشین اشاره کرد
سبزه گره زدن
یکی از آئینهای این روز سبزه گره زدن است که بیشتر جوانان در این روز این کار را انجام میدهند. گره زدن سبزه به معنای گره زدن زندگی با طبیعت است که هیمشه سبز و شاداب باقی بمانیم. این رسم بیشتر به نیت باز شدن بخت انجام میشود که دختران همیشه در آن پیشرو هستند!!
فلسفه ی سبزه گره زدن
یکی از کارهای روز سیزده بدر، سبزه گرهزدن است، در خصوص سابقهی این رسم میگویند که مربوط به فرزندان کیومرث یعنی اولین زوج یا اولین پدر و مادر (مشیه و مشیانه) است، زرتشتیان معتقدند چون این دو با هم ازدواج کردند، دو شاخه «مورد» را گره زدند و پایه ی ازدواج خود را بنا نهادند و از آن زمان به بعد این رسم معمول شد و امروز هم دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت میکنند و سبزه گره میزنند.
در مناطق کردنشین در پایان روز سیزده بدر ۱۳ عدد سنگ رابه پشت سر پرتاب میکنند بدین معنا که آرزو میکنند که بلایا و نواحس از شخص دور شود و به ازای هر سنگ یک آرزوی نیک میکنند.