ترس مبهم و ناشناخته‌ای که غالبا در پس ذهن ناخودآگاه افراد باعث عدم توانایی او در برخورد با مشکلات یا بیماری روان‌تنی میشه اسمش استرسه.
استرس همونیه که باعث میشه در مواقع خاص شما دچار هیجان‌های غیر قابل کنترل بشین مواقعی مثل صحبت کردن در جمع، شرکت در امتحان، موقع رانندگی یا مواقعی این چنینی و با غلبه استرس ترس شدیدی بر شما حاکم میشه و چه بسا از این موقعیت‌ها ناخودآگاه دوری کنین مثلا در امتحان کنکور شرکت نکنین بخاطر ترس از شکست، رانندگی نکنین بدلیل ترس از تصادف، توی جمع‌ها حضور نداشته باشین به این دلیل که نکنه یک دفعه لازم باشه صحبتی بکنین که منجر به خجالت شما بشه! همه این‌ها به نوعی مکانیسم‌های دفاعی شما در برابر این خطر درونی ناشناخته هستن.
در مقابل، روانشناسانی راه‌های کاربردی‌ای رو برای درمان پیشنهاد کردن مثل رو به رو شدن تدریجی با موقعیت به طور مثال اگه از رانندگی هراس دارین اول پشت ماشین خاموش بشینین بعد فقط ماشین رو روشن کنین (بدون حرکت)؛ در مرحله بعد ماشین رو توی کوچه خلوت به حرکت در بیارین و همینطور الی اخر…
پیشرفت‌های آهسته ولی مستمر، میتونه اولین تمرین مفیدی باشه که برای مقابله با استرس پیشنهاد میشه و دومین راه عدم همنشینی با افراد سرزنش‌کننده و سرکوب‌کننده احساسات و هیجانات شما هست. این‌ها کسانی هستن مرتبا شما رو دعوت به سکوت می‌کنن!با افراد موفق و دارای اعتماد به نفس در ارتباط باشین
فراموش نکنین که «موفق پنداشتن خودش اولین گام به سمت موفقیت رفتنه!»
