سرکه چیست
تولید سرکه در صنعت به دو روش مختلف صورت می گیرد؛ در روش اول، سرکه را با استفاده از خود میوه ها تهیه می کنند. میوه هایی که برای تولید سرکه به کار برده می شوند، باید دارای کربوهیدرات بالایی باشند یعنی یا میزان نشاسته آنها زیاد باشد یا به اندازه کافی، شیرین باشند…
به همین دلیل برای تهیه سرکه های صنعتی یا سنتی، بیشتر از میوه هایی مانند سیب، خرما یا انگور استفاده می کنند. در روش دوم که کاربرد بیشتری هم در صنایع تولید سرکه دارد، کارخانه ها ترجیح می دهند برای تهیه این محصول، از همان ابتدا از الکل کمک بگیرند.
تهیه سرکه صنعتی با الکل
در روش تولید سرکه با الکل، آبمیوه ها یا ضایعه های آبمیوه های کارخانه های تولید آبمیوه را که دارای کربوهیدرات بالایی هستند صاف و از آنها برای تهیه سرکه استفاده می کنند. گاهی هم کارخانه های تولید سرکه، محصول خود را با استفاده از الکل تهیه شده از ملاس چغندر، درست می کنند. البته در روند سنتی تولید سرکه از خود میوه ها هم در ابتدای کار، الکل از میوه استخراج و سپس این الکل به سرکه تبدیل می شود. به طور کلی، تولید سرکه از الکل در صنایع، بسیار راحت تر و بی دردسرتر از تولید آن از خود میوه هاست.
در روند تولید سرکه، این الکل به تدریج تبدیل به سرکه می شود. حتی افرادی که تجربه تهیه سرکه های خانگی را دارند هم می دانند که میوه ها برای سرکه شدن، ابتدا تبدیل به الکل و سپس سرکه می شوند. یعنی زمانی که انگور یا میوه های دیگر را برای تهیه سرکه در ظرف می ریزند یا از الکل برای این کار کمک می گیرند، میکروارگانیسم های تولیدکننده سرکه که همان باکتری های اسید استیک یا استوباکترها هستند، پس از مدتی که از تولید الکل گذشت، آن را مصرف و تبدیل به اسید یا همان سرکه می کنند.
شیوه تولید سرکه به روش سنتی
در روش خانگی یا سنتی، ابتدا میوه ها را خرد می کنند و داخل ظرف می ریزند. سپس در ظرف را برای مدتی محکم می بندند تا تخمیر الکلی توسط مخمرها انجام بشود. بعد از اینکه مخمرها، کربوهیدرات ها را در شرایط بی هوازی به الکل تبدیل کردند، باید در ظرف را باز کرد تا هوا وارد محیط الکلی میوه ها بشود. در این شرایط هوازی، استوباکترها وارد عمل می شوند و با مصرف الکل، سرکه را تولید می کنند. معمولا افرادی که سرکه خانگی تهیه می کنند، از روی تجربه می دانند که چه زمانی باید در ظرف را باز کنند؛ اما بهترین زمان برای این کار، هنگامی است که میوه ها جوش بیایند و حالت حباب در سطح ظرف و میان آنها تشکیل بشود. در این صورت است که ما متوجه می شویم الکل، تولید شده است. این جوش و حباب، ناشی از خارج شدن گازکربنیک از میوه هایی است که برای مدتی در شرایط بی هوازی باقی مانده اند. اگر بعد از باز کردن در ظرف، یک قاشق سرکه به محتویات آن اضافه شود، شرایط لازم برای تولید سرکه به خوبی فراهم خواهد شد. در صنعت هم باکتری های اسید استیک را برای تولید سرکه به الکل اضافه می کنند و با پمپ، هوایی به داخل محصول می دمند تا تمام الکل تبدیل به سرکه بشود.
بهتر است سرکه را از نظر بهداشتی در ظرف های شیشه ای نگهداری کنید. از آنجا که محیط سرکه، محیطی اسیدی و ضدمیکروب است، بنابراین مدت زمان ماندگاری برای آن مطرح نیست و تقریبا تمامی سرکه ها، ماندگاری نامحدودی دارند. اصلا برخی از افراد، اعتقاد دارند که سرکه های خانگی هرچه کهنه تر بشوند، عطر و طعم بهتری پیدا می کنند. به همین دلیل هم سرکه های هفت ساله یا بیشتر، طرفداران زیادی در بین مردم دارند. در نهایت هم اینکه توصیه می شود سرکه را در محل خشک و خنک و به دور از تابش مستقیم نور آفتاب نگهداری کنید.
دستتون درد نکنه واقعا عالی بود من که استفاده کردم.
امید وارم همه بتونن از سرکه به خوبی استفاه کنن