دانستی ها

چرا ستارگان در شب چشمک میزنند

هنگامی که ستاره ها پیوسته در شب می درخشند، ما نیز گاهی اوقات کنار پنجره می نشینیم تا به آسمان بالای سرمان اندکی نگاه کنیم. ستاره های بسیار کوچک که در آسمان

هنگامی که ستاره ها پیوسته در شب می درخشند، ما نیز گاهی اوقات کنار پنجره می نشینیم تا به آسمان بالای سرمان اندکی نگاه کنیم. ستاره های بسیار کوچک که در آسمان بالای سرمان چشمک می زنند، حتی بدون استفاده از هیچ وسیله ای نیز لذتی را برای چشمان ما به ارمغان می آورند، چه برسد به این که از تلسکوپ ها و دوربین های دو چشمی نیز جهت دیدن آن‌ها استفاده نماییم. آسمان شب مانند یک بوم نقاشی بزرگ به نظر می رسد، گویی که با آبی مایل به ارغوانی روشن رنگ آمیزی و با نقطه های سفید روشن طرح دار گشته است در حالی که این نقاط سفید رنگ، چشمک می زنند و می درخشند تا تمام آسمان را روشن نمایند.

در واقع چشمک زدن ستاره ها، یک پدیده ی علمی به حساب می آید که به عنوان سوسو زنی نجومی یا سوسو زنی اختری نیز شناخته می گردد. سوسو زنی یک اصطلاح عمومی به شمار می رود که به منظور توصیف تغییرات سریع در درخشندگی قابل رؤیت یا رنگ یک شیء درخشان در دور دست، هنگامی مورد استفاده قرار می گیرد که از میان جو کره ی زمین مشاهده می گردد. حرکت باد، هوای متلاطم و درجه ی حرارت متغیر در جو کره ی زمین، برخی از آن عوامل اصلی به شمار می روند که نقشی را در شکست پرتوهای نوری ایفا می نمایند.

چرا ستارگان در شب چشمک میزنند

 

به منظور درک این پدیده، نخست باید برخی از مفاهیم اساسی را در علم نجوم بدانید. ستاره ها نور را به صورت پرتوهای نوری از خود ساطع می کنند. آن‌ها برای ما، قابل رؤیت می باشند، به دلیل آن که این پرتوهای نوری از میان چند لایه از اتمسفر که زمین را احاطه می نماید، سفر می‏کنند. جو کره ی زمین از چند لایه از گازها ساخته می شود که در میزان چگالیشان متفاوت می باشند.

بنابراین، هنگامی که پرتوهای نوری که ستاره ها از خود ساطع می‏نمایند، از میان اتمسفر حرکت می‏کنند، پرتوهای نوری ذکر شده دچار شکست می شوند، به عنوان مثال، آن ها خم می گردند. درجه ی شکست بستگی به چگالی اتمسفر دارد. به دلیل وجود چند لایه برای چگالی های مختلف، این پرتوهای نوری ساطع شده به صورت تصادفی چند بار و در جهت های تصادفی دچار شکست می گردند. این مورد منجر به اثر “چشمک زدن” می‏گردد که صرفاً تفسیری از پرتوی شکسته شده توسط چشم ما به شمار می رود.

اثر مربوط به پدیده‌ی سوسوزنی نجومی همیشه در نزدیکی افق واضح تر از نزدیکی سمت الرأس می‌باشد. این موضوع به این سبب می باشد که ستاره های نزدیک به افق ظاهراً بیشتر چشمک می زنند زیرا آن ها باید از یک فاصله ی طولانی تری از جو کره‌ی زمین سفر نمایند. بنا بر این، دورترین ستاره ها به علت شکست بیش از حد در پرتوهای نوری، ظاهراً حداکثر چشمک زدن را به نمایش می گذارند. چنان چه در مورد این که چرا سیاره ها معمولاً چشمک نمی زنند، کنجکاو هستید، پس باید بدانید که سیاره‌ها نسبتاً به زمین نزدیک تر می باشند. بنا بر این، چشمک زدن آن‌ها به دلیل فاصله ی کوتاه ترشان از کره‌ی زمین، قابل مشاهده نیست و این بدان سبب می باشد که در این فاصله ی کوتاه تر، تنها فضای اندکی برای شکست قابل رؤیت موجود می باشد یا حتی گاهی اوقات هیچ فضایی در این بین برای شکست نور وجود ندارد.

 

برچسب ها
چرا چشمک در زدن ستارگان شب علت میزنند

نوشته های مشابه

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید

بستن
بستن