تقریبا اکثر مردم سیاره مریخ را که به سیاره سرخ منظومه شمسی معروف است می شناسند؛ این سیاره در بعضی از شب ها به دور از نور خورشید با چشم غیر مسلح به صورت یک ستاره سرخ رنگ در آسمان دیده می شود…
شاید ساده ترین توضیح برای قرمز رنگ بودن سطح مریخ وجود ماده سطحی یا سنگپوش آن که دارای مقادیر زیادی اکسید آهن است و تنها دلیل سرخی آن زنگ آهن موجود در این سیاره باشد.
۴.۵ میلیارد سال قبل و در زمان شکل گیری منظومه شمسی عنصر سنگین آهن در قلب ستارگان مرده در ابرهای گازی و غباری در حال چرخش بوده است. این ابرها از لحاظ گرانشی برای تشکیل خورشید و سیارات دیگر در هم شکسته شدند و توده آهن زمین هنگامی که سیاره جوان بود، به هسته آن رفت ولی مریخ به دلیل اندازه کوچک و گرانش ضعیف آهن کمتری را در هسته خود فرو برد.
مریخ دارای هسته ای آهنی است و در سطوح این سیاره نیز آهن به فراوانی یافت می شود به طوری که این عنصر ساده و درخشان به علت قرار گیری در معرض مقادیر کافی اکسیژن به اکسید آهن که رنگی قرمز دارد تبدیل شود و این ترکیب طول موج های آبی و سبز رنگ طیف نوری را گرفته و طول موج های قرمز رنگ را منعکس می کند.
با وجود تحقیقات گسترده ای که تاکنون توسط دانشمندان جهان شده است اما هنوز هیچ کس توضیح درست و دقیقی برای این موضوع نیافته و قرمز رنگ بودن سطح مریخ هنوز هم در هاله یی از ابهام است.
