همین که تلاش کنید کافیست!
تلاش در ابراز محبت ناخوداگاه از شما یک انسان اهل محبت و عشق ورزی میسزه.
اساس و بنای زندگی زناشویی بر محبته. در عصری بسر نمی بریم که خرف از خجالت بتوان زد حتی اگر شما با این روش پرورش یافته این الان موقع اونه که یادبگیرین چگونه عشق بورزین.
درسته که بسیاری از کارهای فیزیکی مثل رسیدگی به امور منزل؛ تربیت فرزندان؛ خرید برای منزل؛ گردش بردن حاکی از عشقتون به خانوادتونه اما این عشق بدون ابراز کلامی ناقص می مونه.
تشکر کردن و قربون صدقه رفتن جنجالی رو توی ذهن همسرتون به پا میکنه که مثل ی کودک خردسال مرتب میخواد اون رو تکرار کنه تا عشق دریافت کنه.
چگونگی ابراز خواسته و سپس قدردانی روحیه همسرشما تحت تاثیر قرار میده که یا اون رو مستعد فعالیت های دوباره و شور و هیجان میسازه یا به کلی اخمو و اهل نق زدن.
مثلا درخواست خودتون رو سعی کنین بدون دستور مطرح کنین. بخصوص اگر همسر شما از دستوری حرف زدن بیزاره: ممکنه امروز بریم خونه مامانم؟ مامانم دلش خیلی برات تنگ شده.
یا عزیزم میشه باهم اشپزخونه رو مرتب کنیم وقتی باهم یکاری رو انجام میدیم خیلی حس بهتری دارم.
وقتی به همسرتان کاری رو میسپورید که اون بخوبی از عهده ان برنیومده لازم نیست درجا ایراد کار را بگین.
ابتدا از او بسیار قدردانی کنید که گمان نکنه زحمتشو نادیده گرفتین و توی ی فرصت مناسب بدون نیش و کنایه و خودبرتربینی بصورت غیرمستقیم بهش اموزش بدین.
مثلا اگر از شوهرتون خواستین اتاق رو جاروبزنه و توی اینکار موفق عمل نکرده با ابراز عشق جوری اورا تشویق کنید که برای دفعات بعد داوطلب شه اما سری بعد (دقت کنید سری بعد، نه که همون لحظه جارو رو بردارید و با غرغر شروع به جاروکشیدن کنید) در مقابلش جارو بزنید تا کم کم یاد بگیره (نه اینکه هی بگین محمد! نگاه کن اینجوری باید جارو زد)
دادن عزت نفس به همسر یکی از مهم ترین کارهاییه که وظیفه اش رو دوش شماست.
مبادا بزارین دیگران بخاطر حرفه ای نبودن همسرتون در کارهای خانه داری؛ امور فنی؛ و… اون رو سرزنش کنن.
صیانت از کیان عشق؛ تنها از شما برمیاد!!
