دانستی ها

نگاتیو عکاسی چیست

نگاتیو (Negative) عکاسی عبارت است از فیلم نوردیده ای که ظاهر و ثابت شده و در نور اتاق می توان آن را دید…

نگاتیو در اندازه های مختلف برای قطع های دوربین (دوربین قطع کوچک، دوربین قطع متوسط و دوربین قطع بزرگ) ساخته شده است. برای نمونه به شیشه های کلودیونی، فیلم ۱۳۵ تا فیلم تخت دوربین های ماموت اگر با شرط های گفته شده در بالا سازگار باشند، نگاتیو گفته می شود.

انواع نگاتیو های سیاه و سفید، با توجه به فرمت آنها، دارای ضخامتی در حدود ۰.۱۲ م م تا ۰.۲ م م می با شند. اما همین ضخامت ناچیز از چندین لایه تشکیل شده است. هریک از این لایه ها وظیفه خاصی به عهده دارند.

در بالاترین بخش، لایه ضد خش قرار دارد. این لایه وظیفه محافظت از لایه های زیرین را بر عهده دارد. در زیر این قسمت مخلوطی از ژلاتین و ماده حساس به نور قرار گرفته است که تصویر نهایی در این لایه شکل خواهد گرفت. ماده حساس به نور از ذرات ریز کریستال های برمید، کلرید و یدید نقره که در ژلاتین بصورت فیزیکی مخلوط گردیده اند، تشکیل شده است. این مخلوط همگن، “امولسیون” نام دارد.

در مخلوط امولسیون مقدار مشخصی سولفید نقره نیز وجود دارد. این ماده نقش بسیار مهمی در تشکیل تصویر خواهد داشت. سایز، و نوع اختلاط کریستال های برمید، یدید و کلرید نقره موجود در امولسیون، تعیین کننده حساسیت نگاتیو (ASA) به نور می باشد. هر قدر سایز آنها بزرگ تر و درصد یدید نقره نسبت به برمید و کلرید نقره بیشتر باشد، نگاتیو حساس تر (ASA بالاتر) خواهد بود، و برعکس. همچنین لازم است یادآوری گردد اگر مقدار کلرید نقره خیلی زیاد باشد، امولسیون آنچنان کند می شود، که مناسب برای کاغذ های چاپ عکس خواهد بود.

لایه سوم، شامل چسب مخصوص می باشد، که موجب چسبیدن امولسیون ، به لایه زیرین می گردد. لایه چهارم که قشر اصلی فیلم است، معمولا از جنس ترکیبات سلولز و یا پلاستیک بوده و نگهدارنده امولسیون می باشد. این لایه قشری محکم و در عین حال قابل انعطاف است. در سال های اولیه تاریخچه عکاسی، از شیشه، در این بخش استفاده می شد.

در لایه پنجم نیز مجددا چسب مخصوص قرار دارد. و در لایه ششم، از یک ماده ضد هاله استفاده گردیده. وظیفه این لایه جلوگیری از انعکاس و برگشت نور به لایه های بالایی می باشد.

همانطور که بیان شد، امولسیون بخش اصلی تشکیل دهنده تصویر است. این بخش که حاوی انواع کریستال های برومید، کلرید و یدید نقره می باشد، به نور حساس است. معمولا اندازه ذرات این کریستال ها در حدود ۰.۰۰۲ میکرومتر می باشد. مجددا بهیاد داشته باشید، هر مقدار سایز این ذرات بزرگ تر باشد، نگاتیو به نور حساس تر خواهد بود، اما دانه های تشکیل دهنده تصویر نیز بزرگ تر می شوند.

در هنگام عکس برداری، وقتی نور به فیلم اصابت می کند، دانه های کریستال هالید نقره، تحت تاثیر نور، در یک فعل و انفعال ناپیدا، دانه های فلز نقره آزاد می کنند. بدین ترتیب که، در ابتدا یون های برمید تحت تاثیر نور، الکترون آزاد می کنند، سپس این الکترونها با یون های مثبت نقره آزاد پیوند خورده، و به کمک سولفید نقره که در امولسیون پراکنده می باشد، به نقره فلزی بدون بار الکتریکی، تبدیل می شوند. این دانه ها تا قبل از ظهور در محلول های شیمیایی قابل دیدن نیستند.

مواد شیمیایی ظهور نگاتیوهای سیاه و سفید، از دو محلول اصلی ظهور و ثبوت تشکیل شده است. محلول ظهور، نقره فلزی تشکیل شده را، به نقره سیاه رنگ تبدیل می کند. که در واقع، آنها تصویر را تشکیل می دهند. محلول ثبوت، بلورهای بدون تغییر و سایر مواد اضافی را از امولسیون حذف می کند. بدین ترتیب پس از شستشوی فیلم، تصویر منفی قابل رویت می باشد.

برچسب ها
Negative چیست تصویر چگونه در نگاتیو ثبت میشود نگاتیو چیست نگاتیو ها در عکاسی

نوشته های مشابه

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید

بستن
بستن